Fortafido

Onlangs las ik een interessant stuk over ontdekken en het stimuleren van kinderen op school. Het zelf mogen doen, loslaten, inspireren en laten fantaseren. Bas ter Avest (hetkind.org, 17 maart 2015) kreeg de kans om op een basisschool in Nijmegen een atelier in te richten. Hij wilde kinderen een rijke speelleeromgeving bieden waarin ze veel ruimte kregen. “In een half lokaal heb ik, samen met twee stagiaires, in eerste instantie niets neergezet. Een lege ruimte, met enkel zonlicht dat via spleetjes in de luiken naar binnenviel. In de loop van de weken ontstond er een atelier waarin gespeeld kon worden met licht. Kinderen van groep 1 tot en met acht hebben er gezamenlijk tijd doorgebracht, zonder dat zij een opdracht of een vraag kregen. Ik heb gezien en ervaren hoe waardevol vrij spel in een rijke omgeving is voor kinderen, niet alleen voor kleuters. Een bovenbouwleerling (groep 8) vertelde na afloop ‘Jullie denken dat wij niet meer willen spelen, maar dat is niet zo.’ Dat heb ik gezien!”, aldus Ter Avest (2015)
Hoe mooi kan het zijn om kinderen echt de tijd te geven om te ontdekken, om zelf aan de slag te gaan. Dat het niet altijd nodig is om alles voor te kauwen. Want juist het exploratieve spel zorgt voor leervragen en ontdekkingen. En zoals Bas ter Avest (2015) aangeeft: “Een actief kind dat opgaat in intense, betrokken activiteiten is een kind dat zich ontwikkelt. Zo lang er betrokkenheid is, wordt er geleerd.”
Zeker voor rechts georiënteerde kinderen is het zelf doen en ontdekken een ideale leermethode. Hoe mooi zou het zijn als er binnen het onderwijs hier meer tijd voor zou zijn?!